رايانه‌هاي توكار (جاسازي شده)
رايانه‌هايي هم وجود دارند كه تنها براي كاربردهايي ويژه طراحي مي‌شوند. در ۲۰ سال گذشته، هرچند برخي ابزارهاي خانگي كه از نمونه‌هاي قابل ذكر آن مي‌توان جعبه‌هاي بازي‌هاي ويدئويي را كه بعدها در دستگاه‌هاي ديگري از جمله تلفن همراه، دوربين‌هاي ضبط ويدئويي، و PDAها و ده‌ها هزار وسيله خانگي، صنعتي، خودروسازي و تمام ابزاري كه در درون آن‌ها مدارهايي كه نيازهاي ماشين تورينگ را مهيا ساخته‌اند، گسترش يافت، را نام برد (اغلب اين لوازم برنامه‌هايي را در خود دارند كه بصورت ثابت روي ROM تراشه‌هايي كه براي تغيير نياز به تعويض دارند، نگاشته شده‌اند). اين رايانه‌ها كه در درون ابزارهاي با كاربرد ويژه گنجانيده شده‌اند «ريزكنترل‌گرها» يا رايانه‌هاي توكار" (Embedded Computers) ناميده مي‌شوند. بنا بر اين تعريف اين رايانه‌ها به عنوان ابزاري كه با هدف پردازش اطّلاعات طراحي گرديده محدوديت‌هايي دارد. بيش‌تر مي‌توان آن‌ها را به ماشين‌هايي تشبيه كرد كه در يك مجموعه بزرگ‌تر به عنوان يك بخش حضور دارند مانند دستگاه‌هاي تلفن، ماكروفرها يا هواپيما كه اين رايانه‌ها بدون تغييري فيزيكي به دست كاربر مي‌توانند براي هدف‌هاي گونه‌گوني به كارگرفته شوند.
رايانه‌هاي شخصي
اشخاصي كه با انواع ديگري از رايانه‌ها ناآشنا هستند از عبارت رايانه براي رجوع به نوع خاصي استفاده مي‌كنند كه رايانه شخصي (PC) ناميده مي‌شوند. رايانه‌اي است كه از اجزاي الكترونيكي ميكرو (ريز) تشكيل شده كه جزو كوچك‌ترين و ارزان‌ترين رايانه‌ها به‌شمار مي‌روند و كاربردهاي خانگي و اداري دارند. شركت آي‌بي‌ام رايانه شخصي را در سال ۱۹۸۱ ميلادي به جهان معرفي كرد.
نخستين رايانه آي‌بي‌ام از برخي از ماشين حساب‌هاي امروزي نيز ضعيف‌تر است ولي در آن زمان شگفت‌انگيز بود. رايانه شخصي سي سال پيش داراي حافظه ROM با ظرفيت 40K و حافظه RAM با ظرفيت 64K بود. البته كاربر مي‌توانست حافظه RAM را تا 256K افزايش دهد.