نخستين رايانه‌هاي رقمي، با قيمت‌هاي زياد و حجم بزرگشان، در اصل محاسبات علمي را انجام مي‌دادند، انياك يك رايانهٔ قديمي ايالات متحده اصولاً طراحي شده تا محاسبات پرتابه‌اي توپخانه و محاسبات مربوط به جدول چگالي نوتروني را انجام دهد. (اين محاسبات بين دسامبر ۱۹۴۱ تا ژانويه ۱۹۴۶ روي حجمي بالغ بر يك ميليون كارت پانچ انجام پذيرفت! كه اين خود طراحي و سپس تصميم نادرست بكارگرفته شده را نشان مي‌دهد) بسياري از ابررايانه‌هاي امروزي صرفاً براي كارهاي ويژهٔ محاسبات جنگ‌افزار هسته‌اي استفاده مي‌گردد. [نيازمند منبع]
CSIR Mk I نيز كه نخستين رايانه استراليايي بود براي ارزيابي ميزان بارندگي در كوه‌هاي اسنوئي (Snowy)اين كشور به‌كاررفته، اين محاسبات در چارچوب يك پروژه عظيم توليد برقابي انجام گرفت.
برخي رايانه‌ها نيز براي انجام رمزگشايي بكارگرفته مي‌شد، براي مثال Colossus كه در جريان جنگ جهاني دوم ساخته شد، جزو اولين كامپيوترهاي برنامه‌پذير بود (البته ماشين تورينگ كامل نبود). هرچند رايانه‌هاي بعدي مي‌توانستند برنامه‌ريزي شوند تا شطرنج بازي كنند يا تصوير نمايش دهند و ساير كاربردها را نشان دهد.
سياست‌مداران و شركت‌هاي بزرگ نيز رايانه‌هاي اوليه را براي خودكارسازي بسياري از مجموعه‌هاي داده و پردازش كارهايي كه قبلاً توسط انسان‌ها انجام مي‌گرفت، بكار بستند - براي مثال، نگهداري و بروزرساني حساب‌ها و دارايي‌ها. در موسسات پژوهشي نيز دانشمندان رشته‌هاي مختلف شروع به استفاده از رايانه براي مقاصدشان نمودند.
كاهش پيوسته قيمت‌هاي رايانه باعث شد تا سازمان‌هاي كوچك‌تر نيز بتوانند آن‌ها را در اختيار بگيرند. بازرگانان، سازمان‌ها، و سياست‌مداران اغلب تعداد زيادي از كامپيوترهاي كوچك را براي تكميل وظايفي كه قبلاً براي تكميلشان نياز به رايانه بزرگ (mainframe) گران‌قيمت و بزرگ بود، به كار بگيرند. مجموعه‌هايي از رايانه‌هاي كوچك‌تر در يك محل اغلب به‌عنوان خادم سرا[نيازمند منبع] (server farm) نام برده مي‌شود.
با اختراع ريزپردازنده‌ها در دههٔ ۱۹۷۰ اين امكان كه بتوان رايانه‌هايي بسيار ارزان قيمت را توليد نمود بوجود آمد. رايانه‌هاي شخصي براي انجام وظايف بسياري محبوب گشتند، از جمله كتابداري، نوشتن و چاپ مستندات. محاسبات پيش بيني‌ها و كارهاي تكراري رياضي توسط صفحات گسترده (spreadsheet)، ارتباطات توسط پست الكترونيك، و اينترنت. حضور گسترده رايانه‌ها و سفارشي كردن آسانشان باعث شد تا در امورات بسيار ديگري بكارگرفته شوند.
در همان زمان، رايانه‌هاي كوچك، كه معمولاً با يك برنامه ثابت ارائه مي‌شدند، راهشان را بسوي كاربردهاي ديگري باز مي‌نمودند، كاربردهايي چون لوازم خانگي، خودروها، هواپيماها، و ابزار صنعتي. اين پردازشگرهاي جاسازي شده كنترل رفتارهاي آن لوازم را ساده‌تر كردند، همچنين امكان انجام رفتارهاي پيچيده را نيز فراهم نمودند (براي نمونه، ترمزهاي ضدقفل در خودروها[۶]). با شروع قرن بيست و يكم، اغلب دستگاه‌هاي الكتريكي، اغلب حالت‌هاي انتقال نيرو، اغلب خطوط توليد كارخانه‌ها توسط رايانه‌ها كنترل مي‌شوند. اكثر مهندسان پيش بيني مي‌كنند كه اين روند همچنان به پيش برود… يكي از كارهايي كه مي‌توان به‌وسيله رايانه انجام داد برنامه گيرنده ماهواره‌است.